De eerste dagen
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
26 Oktober 2014 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal!
Mijn eerste dagen in Paramaribo zitten er op, en er is een ding wat ik heel zeker weet: het is hier godsgruwelijk niet normaal heet en benauwd, ongelofelijk! Én er zitten hier super veel muggen, dat is ook niet normaal.
Ik zal bij het begin beginnen: het afscheid. Het afscheid was echt heel erg moeilijk, maar het moest toch gebeuren. Nadat we afscheid hadden genomen, zelf onze koffers hadden ingecheckt en door de douane waren, zijn we meteen naar onze gate gelopen (helemaal achteraan natuurlijk). Na even gewacht te hebben konden we het vliegtuig in en vertrokken we met 20 minuten vertraging. Mijn oxazepammetje was mijn allerbeste vriend tijdens de vliegreis, ik was heerlijk rustig en slaperig. Op het einde was hij uitgewerkt dat merkte ik dan weer wel, maar we hebben het overleefd :). Aangekomen in Paramaribo kregen we meteen een warme deken over ons heen en werd ons geduld op de proef gesteld. We hebben maarliefst 1,5uur bij de douane staan wachten. Onze taximeneer stond ons al op te wachten en daar was de eerste cultuurshock, het stuur zit aan de andere kant van de auto en iedereen rijdt aan de andere kant van de weg. Wat raar! De rit was ook een cultuurshock, er zijn geen regels in het verkeer, ook de huizen hier overal zijn nogal armoedig en de mensen lopen hier allemaal langs de kant van de weg (wij ook dus), het heeft een beetje weg van de beelden die je over sommige landen in Afrika ziet, dit hadden wij niet verwacht. Toen we bij ons huisje aankwamen (18:30) was het al donker, het is hier elke dag om 18:30 al donker, ook dat is even wennen. Ons huisje is super leuk, ik heb een vrij grote kamer met airco, wat ook leuk is is onze buitenkeuken, ideaal! Ook hebben we kennisgemaakt met onze leuke huisgenoten, ze hebben ons meteen wat verteld over hoe het hier in Paramaribo werkt. Na een lange dag zijn we om 22:00 Surinaamse tijd gaan slapen (03:00 nl tijd).
De volgende dag was ik al om 04:30 wakker, lang leve de jetlag! Deze dag hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. We zijn even naar de bank gelopen om geld te pinnen en we zijn naar 'de Chinees' geweest, dit is de supermarkt aan het einde van de straat (bijna alle supermarkten zijn hier van Chinezen). Omdat we nog geen fiets en simkaart hadden konden we niets doen. Zonder fiets en simkaart kan je hier namelijk helemaal niets. Anouk en ik hebben samen een potje zitten kaarten en ik heb geskypt met Pascal, papa & mama en Martine, dit werkte goed. Op aanraden van onze huisgenoten zijn we 's middags naar de Choice gelopen, dit is een supermarkt waar ze echt heel veel Nederlandse producten hebben. Dit was een kwartier lopen, in de brandende zon en net als iedereen hier: langs de kant van de weg. Het was dus een vermoeiend tripje. Als je hier als 'witte' Nederlander over straat loopt wordt er constant naar je geroepen en getoeterd, erg irritant. 's Avonds hebben we met onze huisgenoten gepokerd en daarna zijn we lekker naar bed gegaan.
Gisteren was het echt heel erg heet. Ik heb heel lang in de hangmat voor ons huis liggen liggen omdat iets doen echt te heet was. 's Middags heeft onze huisgenoot Maud ons meegenomen naar de stad. We gingen er met de taxi heen, want die kost hier niks (voor heen en terug betaal je in totaal 30 SRD, dit is ongeveer €6.80, dus €2.30 pp) . Alle winkels waren helaas al dicht. Hier gaan altijd de winkels om half 3 dicht omdat het daarna te warm is. We zijn nog wel even in een soort warenhuis geweest, deze blijft wel langer open. Hier hebben we badhanddoeken gekocht zodat we er een hebben als we gaan zwemmen. Via de Surinamerivier zijn we naar de waterkant gelopen, de waterkant is de plek waar alle Surinamers eten en drinken. Hier hebben we wat gedronken en daarna hebben we de taxi weer naar huis gepakt. 's Avonds heb ik voor het eerste echte roti op, dit was best lekker! Na nog wat met mijn huisgenoten te hebben gepraat ben ik naar bed gegaan, de jetlag is er toch nog een beetje....
Vandaag was ik ook weer vroeg wakker en ik kwam er al snel achter dat er een mug zeer actief is geweest helaas. Wat een jeuk, wat een jeuk.
Vandaag gaan we als het goed is ergens zwemmen en verder staat er volgensmij nog niet zo veel op het programma.
Morgen hebben we onze eerste stagedag. Om 07:00 moeten we ons melden in het ziekenhuis. Gelukkig kunnen we met een van onze huisgenoten meefietsen, dat is al een zorg minder. Ik ben echt super benieuwd wat ons te wachten staat. Ik heb er in ieder geval veel zin in.
Jullie horen het van mij.
Tot snel!
Liefs Laura
P.s.: bedankt voor alle appjes, berichtjes, kaartjes etc. die ik heb gehad! Dat is echt heel erg fijn!! Ik heb helaas niet de tijd gehad om alles en iedereen te beantwoorden. Hopelijk hou ik jullie zo voldoende op de hoogte.
Mijn eerste dagen in Paramaribo zitten er op, en er is een ding wat ik heel zeker weet: het is hier godsgruwelijk niet normaal heet en benauwd, ongelofelijk! Én er zitten hier super veel muggen, dat is ook niet normaal.
Ik zal bij het begin beginnen: het afscheid. Het afscheid was echt heel erg moeilijk, maar het moest toch gebeuren. Nadat we afscheid hadden genomen, zelf onze koffers hadden ingecheckt en door de douane waren, zijn we meteen naar onze gate gelopen (helemaal achteraan natuurlijk). Na even gewacht te hebben konden we het vliegtuig in en vertrokken we met 20 minuten vertraging. Mijn oxazepammetje was mijn allerbeste vriend tijdens de vliegreis, ik was heerlijk rustig en slaperig. Op het einde was hij uitgewerkt dat merkte ik dan weer wel, maar we hebben het overleefd :). Aangekomen in Paramaribo kregen we meteen een warme deken over ons heen en werd ons geduld op de proef gesteld. We hebben maarliefst 1,5uur bij de douane staan wachten. Onze taximeneer stond ons al op te wachten en daar was de eerste cultuurshock, het stuur zit aan de andere kant van de auto en iedereen rijdt aan de andere kant van de weg. Wat raar! De rit was ook een cultuurshock, er zijn geen regels in het verkeer, ook de huizen hier overal zijn nogal armoedig en de mensen lopen hier allemaal langs de kant van de weg (wij ook dus), het heeft een beetje weg van de beelden die je over sommige landen in Afrika ziet, dit hadden wij niet verwacht. Toen we bij ons huisje aankwamen (18:30) was het al donker, het is hier elke dag om 18:30 al donker, ook dat is even wennen. Ons huisje is super leuk, ik heb een vrij grote kamer met airco, wat ook leuk is is onze buitenkeuken, ideaal! Ook hebben we kennisgemaakt met onze leuke huisgenoten, ze hebben ons meteen wat verteld over hoe het hier in Paramaribo werkt. Na een lange dag zijn we om 22:00 Surinaamse tijd gaan slapen (03:00 nl tijd).
De volgende dag was ik al om 04:30 wakker, lang leve de jetlag! Deze dag hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. We zijn even naar de bank gelopen om geld te pinnen en we zijn naar 'de Chinees' geweest, dit is de supermarkt aan het einde van de straat (bijna alle supermarkten zijn hier van Chinezen). Omdat we nog geen fiets en simkaart hadden konden we niets doen. Zonder fiets en simkaart kan je hier namelijk helemaal niets. Anouk en ik hebben samen een potje zitten kaarten en ik heb geskypt met Pascal, papa & mama en Martine, dit werkte goed. Op aanraden van onze huisgenoten zijn we 's middags naar de Choice gelopen, dit is een supermarkt waar ze echt heel veel Nederlandse producten hebben. Dit was een kwartier lopen, in de brandende zon en net als iedereen hier: langs de kant van de weg. Het was dus een vermoeiend tripje. Als je hier als 'witte' Nederlander over straat loopt wordt er constant naar je geroepen en getoeterd, erg irritant. 's Avonds hebben we met onze huisgenoten gepokerd en daarna zijn we lekker naar bed gegaan.
Gisteren was het echt heel erg heet. Ik heb heel lang in de hangmat voor ons huis liggen liggen omdat iets doen echt te heet was. 's Middags heeft onze huisgenoot Maud ons meegenomen naar de stad. We gingen er met de taxi heen, want die kost hier niks (voor heen en terug betaal je in totaal 30 SRD, dit is ongeveer €6.80, dus €2.30 pp) . Alle winkels waren helaas al dicht. Hier gaan altijd de winkels om half 3 dicht omdat het daarna te warm is. We zijn nog wel even in een soort warenhuis geweest, deze blijft wel langer open. Hier hebben we badhanddoeken gekocht zodat we er een hebben als we gaan zwemmen. Via de Surinamerivier zijn we naar de waterkant gelopen, de waterkant is de plek waar alle Surinamers eten en drinken. Hier hebben we wat gedronken en daarna hebben we de taxi weer naar huis gepakt. 's Avonds heb ik voor het eerste echte roti op, dit was best lekker! Na nog wat met mijn huisgenoten te hebben gepraat ben ik naar bed gegaan, de jetlag is er toch nog een beetje....
Vandaag was ik ook weer vroeg wakker en ik kwam er al snel achter dat er een mug zeer actief is geweest helaas. Wat een jeuk, wat een jeuk.
Vandaag gaan we als het goed is ergens zwemmen en verder staat er volgensmij nog niet zo veel op het programma.
Morgen hebben we onze eerste stagedag. Om 07:00 moeten we ons melden in het ziekenhuis. Gelukkig kunnen we met een van onze huisgenoten meefietsen, dat is al een zorg minder. Ik ben echt super benieuwd wat ons te wachten staat. Ik heb er in ieder geval veel zin in.
Jullie horen het van mij.
Tot snel!
Liefs Laura
P.s.: bedankt voor alle appjes, berichtjes, kaartjes etc. die ik heb gehad! Dat is echt heel erg fijn!! Ik heb helaas niet de tijd gehad om alles en iedereen te beantwoorden. Hopelijk hou ik jullie zo voldoende op de hoogte.
-
26 Oktober 2014 - 13:47
Suus:
He Lau, wat leuk om te lezen en vooral te weten dat het goed met je gaat! Het zal idd wel ff wennen zijn ja, maar dat komt ook echt wel goed! De eerste stap en eerste dagen zullen misschien wel het lastigste zijn, maar daar ben je al doorheen!
Succes morgen op jullie eerste stagedag en ik ben benieuwd naar je volgende verslag. Veel plezier!! Xx -
26 Oktober 2014 - 14:24
Rebecca:
Hey Laura, leuk je verslag te lezen! Vanavond mag ik weer voor de eerste keer naar Puiflijk voor de repetitie ;-)
Zal vreemd zijn zonder jou.
Succes morgen op je eerste stagedag.
Groetjes, Rebecca -
26 Oktober 2014 - 14:34
Martine:
Ha mupke!
Je bent goed bezig met je reisverslagen!
Morgen een spannende dag, ben heel erg benieuwd hoe je het gaat vinden!
7uur. Vroeg uit de veren!!
Zet m op scheet, we contacten over je eerste dag stage.
Knuf -
26 Oktober 2014 - 14:57
Jet:
Hallo Laura
Nou nou wat een belefenissen allemaal inderdaad het doet allemaal een beetje aan Africa denken
Leuk verslag succes morgen en kijk weer uit naar het volgende verslag lieve groetjes uit Druten -
26 Oktober 2014 - 18:22
José:
Heey Laura,
Hartstikke leuk om je reisverslag te lezen, blijven we nog een beetje op de hoogte.
Morgen een spannende dag in zh. maar dat is maar 1 uurtje en dan ben je al wel een beetje gewend (hoop ik hahaha).
We wensen je een fijne stageplek toe maar vooral ook genieten daaro.
groetjes, -
26 Oktober 2014 - 21:38
Walter En Jeanny:
Oh heerlijk om jouw verslag te lezen!!!
Enjoy !!!!!!
Groetjes from
downunder -
27 Oktober 2014 - 19:31
Eva:
Hee Laura!
Fijn te horen dat het goed met je gaat.
Leuk dat je dit ook bijhoudt!!
Veel succes en plezier morgen:)
Veel liefs van je buuf -
02 November 2014 - 17:32
Bianca:
Hoi Laura,
Wat een omschakeling zeg; hitte, links rijden en de muggen. Ik ben blij dat ze hier nu weg zijn. Smeer je maar goed in. Hoe was je eerste werkweek. Ben zeer benieuwd. Ik kijk uit naar je volgende belevenis.
Je krijgt de groetjes van Hans, Kyra en Senna. Veel liefs, je peettante xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
