De volgende twee weken

Lieve allemaal,

Mijn vorige reisverslag heb ik al weer twee weken geleden geschreven, dat is veel te lang geleden natuurlijk. De tijd gaat hier zo snel dat ik er nauwelijks aan toe kom. Het volgende reisverslag probeer ik eerder de schrijven.

Toen ik het vorige reisverslag schreef wist ik nog niet wat me te wachten stond. Inmiddels zijn er al twee stageweken voorbij. Ik loop de eerste 6 weken stage op de afdeling gynaecologie en de laatste 6 weken loop ik stage op de afdeling obstetrie. Anouk en ik werken elke maandag t/m donderdag een dagdienst, de vrijdag is een studiedag. Deze dag kunnen we gebruiken om aan onze opdrachten te werken. Vorige week dinsdag hadden we onze eerste echte stage dag. Ik heb echt heel erg moeten wennen aan alles, het verschil met Nederland is namelijk best wel groot. Inmiddels heb ik alles op me in laten werken en raak ik steeds meer gewend aan alles. 's Ochtends beginnen we om 06:45 met de overdracht, soms kan deze een uur duren. Daarna gaan we gezamenlijk gebedsliederen zingen en daarna gaan we echt aan het werk. Op de afdeling worden de patiënten ingedeeld in drie verschillende klassen, 1e, 2de en 3de klasse, afhankelijk van de zorgverzekering waarbij de patiënt verzekerd is. De manier van werken is anders omdat ze hier taakgericht werken. Iedereen heeft zijn eigen taak en voert deze dan ook alleen uit (er is bijvoorbeeld een zuster voor de medicijnen, deze zuster hoeft zich alleen bezig te houden met medicijnen, eigenlijk met niets anders), terwijl in Nederland iedereen de taken uitvoert die bij zijn patiënten horen. Op de afdeling zijn alle verschillende culturen te vinden die in Suriname wonen, wat het erg leuk maakt. Het is leuk om te zien hoe alle verschillende culturen hun ziekte anders beleven. We krijgen goede begeleiding, de mensen zijn allemaal oprecht geïnteresseerd in ons en in onze verhalen. Ze hebben veel vertrouwen in ons en willen er alles voor doen zodat we de stage zullen halen.
Zelf heb ik ook al mijn eerste ervaring met het ziekenhuis en wachten gehad, ik had namelijk vanaf mijn eerste stagedag een blaasontsteking. Ik heb het gelukkig nog nooit eerder gehad, want het was geen feest. Ik ben er voor naar de huisarts in het ziekenhuis geweest, daar heb ik eerst ongeveer een uur gewacht en daarna stond ik na 3 minuten weer buiten met een antibioticarecept en was ik 140SRD (€40,-) lichter. Gelukkig sloeg de antibiotica aan en ben ik er nu, hopelijk, vanaf.

Naast de stage doen we veel leuke dingen hier. Vorig weekend hebben we onze eerste trip naar de jungle gemaakt. Samen met mijn huisgenoten Anouk, Maud, Aryan en Boris en Danique, een vriendin van Maud zijn we zaterdagochtend vertrokken richting Brownsberg. Dit is een natuurreservaat in het binnenland van Suriname. De rit er naar toe duurde ongeveer 2,5 uur, ondertussen zijn we een aantal keer gestopt om te tanken en te ontbijten. Toen we nog 13km te gaan hadden tot de top van Brownsberg begon het avontuur, eerst over onverharde wegen met kuilen en daarna bergop in de auto met het ravijn naast ons. De chauffeur moest steeds toeteren zodat de auto's elkaar niet hoefde te passeren in bochten. Toen we bijna de top hadden bereikt zagen we allemaal mensen naar boven kijken, dus wij zijn de auto even uit gegaan. Er bleken apen (kissiekissies) te zitten, dus deze konden we alvast van ons lijstje afstrepen. Toen we op de top van Brownsberg stonden begon de mooie tocht door de jungle. We moesten eerst afdalen via paden, bomen, natuurlijk ontstane treden door wortels van bomen en heel af en toe aangelegde treden. De afdaling vond ik best wel eng want soms moesten we gewoon springen om ergens beneden te komen. Op een gegeven moment weken alle bomen uit en was er prachtig uitzicht te zien over Suriname. Daarna kwamen we aan bij de eerste waterval, de Leo-vallen, het was erg mooi. Helaas kwam er niet zo veel water uit de waterval omdat het nauwelijks had geregend. Daarna begon de eerste korte klim naar boven. Dit was echt heel erg zwaar. Een behoorlijk drukkende temperatuur, met daarbij het beklimmen van een berg die af en toe net zo stijl was als een trap, maar zonder gemakkelijke treden. Eenmaal boven gekomen moesten we weer opnieuw dalen, op naar de volgende waterval, de Irene-vallen. We zijn even bij de waterval gebleven, we hebben wat gegeten en ik heb even onder de waterval gestaan. dat was heerlijk! Hierna begon een lange en zware klim, terug naar de top van Brownsberg. Dit viel me echt enorm tegen. Op sommige stukken was het enorm stijl, en het stijgen bleef maar komen. Uiteindelijk flink doorgelopen, en na een tijdje waren we boven op de berg. Moe en buiten adem, maar het gaf wel voldoening. Eenmaal boven was iedereen blij en hebben we nog wat leuke beesten (boskonijnen en trompetvogels) gezien. Hierna gingen we een hapje eten, waarna we verder gingen naar Ston Island.
Na een half uurtje kwamen we bij deze wonderbaarlijk mooie plek terecht, het Stuwmeer. Een stuk regenwoud wat onder water is gezet voor het winnen van energie. Het water staat zo hoog, dat alleen de boomtoppen nog uitsteken. Volledige dorpen zijn onder water gezet. Het was een fantastisch mooi plaatje. Hier hebben we met zijn allen zitten genieten van het uitzicht, een duik genomen in het meer en daarna vele foto´s gemaakt van de zonsondergang. Daarna hebben we genoten van een heerlijk aardappelsoepje, gemaakt door onze gidsen. Daarna hebben we nog lekker zitten praten en sterren gekeken en daarna zijn we naar bed gegaan.
Na een kort nachtje slapen (lees 2,5 uur) vanwege een te klein bed voor zijn tweeën, hitte en schreeuwende buren, ging om 6 uur de wekker om naar de zonsopgang te gaan kijken. Erg mooi! ´s Middags zijn we met een bootje (Korjaal) over het Stuwmeer gaan varen. Als eerste zijn we piranha´s gaan ´hengelen´. Helaas wilde dezen niet bijten, dus na twee verschillende plekken hebben we dit maar opgegeven. Hierna hebben we een lekker frisse duik genomen. Na een tijdje zijn we het bootje weer ingestapt om naar een eilandje te varen. Hier gingen we Brulapen spotten. Direct zag Romano ze in een boom zitten, na goed kijken zag ik ze ook zitten. Hoog in de boom. Toen we verder liepen zag we een baby luiaard in de boom hangen! Romano, onze gids, haalde hem uit de boom zodat we hem van dichtbij konden bekijken. Hierna hebben we nog wat schildpadden gezien die op het eiland in een afgezet gebiedje leven. Daarna zijn we terug gegaan naar Ston Island, de rest van de middag hebben we daar lekker gelegen/gezeten en uitgerust.
Het was een mooie trip om nooit meer te vergeten!

In de eerste stage week zijn we uiteten geweest bij Sarina. Een Indonesisch restaurant, ik heb er heerlijk gegeten voor maarliefst 30SRD (€7,50) en ik kon zelfs eten mee naar huis nemen.
Afgelopen donderdag zijn we weer uiteten geweest, nu vanwege het afscheid van twee huisgenoten. We hebben gegeten bij een super mooi restaurant, hier had ik mijn eerste echte ervaring met pittig, die ervaring was niet zo prettig, haha.
Gisterenavond zijn we voor het eerst wezen stappen hier in Paramaribo. Zsa Zsa Zsu is de place to be op zaterdag avond. In het begin van de avond werd er nog een beetje top 40 gedraaid, net als in Nederland. En daarna werd er alleen maar Surinaamse billenmuziek gedraaid. Ik heb een leuke avond gehad en ik heb echt mijn ogen uitgekeken!! Niet alleen omdat ze hier redelijk uitbundig met hun billen dansen maar ook omdat er een paar wat aparte figuren rondliepen. We hebben echt gelachen met zijn allen.

Dit zijn een beetje de hoogtepunten van de afgelopen twee weken. Ik hou jullie op de hoogte.

Tot snel,
Liefs Laura